Πρόσμειξη πηγές

Η ρύπανση του αέρα, των υδάτων και του εδάφους μας από τη βιομηχανία είναι μια πραγματικότητα ότι ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας έχει αναλάβει ως αναγκαία πραγματικότητα, προκειμένου να δημιουργήσουν οικονομική ανάπτυξη. Κυρίως, οι εταιρείες έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση και θα ασκήσει πίεση οικολόγων με επιχειρήματα που απλοποιούν τις επιλογές να επιλέξουν να αποδεχθούν ότι «μερικά» της ρύπανσης ή ξεμείνει από θέσεις εργασίας.

Η κατάσταση αυτή οδηγεί στην περιβαλλοντική επίθεση με διαφορετικά χημικά χαρακτηριστικά με αποτέλεσμα οι θάνατοι των εργαζομένων και των πολιτών, χωρίς να έχει το φάρμακο σε πολλές περιπτώσεις μια ακριβής εξήγηση των αιτιών του. Αυξημένη ρύπανση έχει επίσης άμεση σχέση με την αύξηση σε ορισμένες ασθένειες όπως ο καρκίνος και άλλες ασθένειες του αναπαραγωγικού συστήματος.

Αναμφίβολα, η χημική βιομηχανία είναι ένα από τα πιο ρυπογόνα και για την αποτροπή καταστροφικών συνεπειών του που απαιτούνται από τις επίσημες κρατικές αρχές, οι οποίοι κατηγορούνται για τον έλεγχό τους, μια σειρά από όρους και τους κανόνες ασφαλείας. Δεδομένου ότι η βιομηχανία αυτή έχει μια εκθετική αύξηση, εκτιμάται ότι παράγονται και διαδίδονται στο περιβάλλον 100.000 νέες χημικές ουσίες. Αυτό σημαίνει ότι το φυσικό περιβάλλον, ιδανικό για τη ζωή στη Γη επηρεάζεται με διαφορετικούς τρόπους με αυτές τις νέες ουσίες. Πιο ανησυχητικό είναι ότι η γνώση των επιπτώσεων των εν λόγω ουσιών στο περιβάλλον και στην ανθρώπινη υγεία είναι χαμηλή και, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει.

Αλλά η χημική βιομηχανία δεν είναι μόνος του, αλλά η σωστή Μητρώο Ρυπογόνων Πηγές, το EPER, το οποίο συλλέγει τα δεδομένα από τις 2.159 πιο ρυπογόνες βιομηχανίες στην Ισπανία πάνω από 44 επικίνδυνες ουσίες, αναγνωρίζοντας την απαλλαγή των 1.219.709 τόνων των εν λόγω ρύπων νερού κάθε χρόνο.

Μεταξύ των πιο ρυπογόνες βιομηχανίες θα πρέπει να επισημανθεί ότι σε ορισμένες κύκλων να δώσει το περιβάλλον ανθεκτικές, τοξικές ή ακτινοβολίας. Για παράδειγμα, η βιομηχανία χλωρίου και PVC φυτά, βρίσκεται η μόλυνση με διοξίνες και υδράργυρο.

Οι διοξίνες είναι ανθεκτικές και έχουν την τάση να βιοσυσσωρεύονται στην τροφική αλυσίδα, έτσι ώστε να αυξάνει η συγκέντρωση του στην κορυφή συνδέσεις, όπου το ανθρώπινο ον. Για το λόγο αυτό και λόγω της υψηλής τοξικότητάς του, οι διοξίνες είναι μεταξύ της ομάδας των 12 ουσιών (ανέντιμη δωδεκάδα) ότι η Σύμβαση της Στοκχόλμης για τους έμμονους οργανικούς ρύπους ορίζει προτεραιότητα για την αφαίρεση.

Από την άλλη πλευρά, έχει αποδειχθεί από πολλές μελέτες ότι οι διοξίνες γενιά άμεσες επιδράσεις του καρκίνου, το ανοσοποιητικό σύστημα ζημιών, αναπαραγωγικό, νευρικό και endrocrino. Αυτή η βλάβη μπορεί να συμβαίνει ήδη σε ορισμένους τομείς το επίπεδο της υπάρχουσας ρύπανσης.

Μεταλλουργία, λάδι και χαρτί βιομηχανίες και τις βιομηχανίες θεωρούνται σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και θα πρέπει να παρακολουθείται με συστηματικές και καθημερινές σχέδια για την πρόληψη των χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται σε βιομηχανικές διεργασίες έχουν ενσωματωθεί στο περιβάλλον σε ποσοστά που επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία , η ζωή των ζώων και φυτικής βασιλείας.

φωτογραφία: Greenpeace